اعتصاب سراسری و کم‌سابقهٔ کامیون‌داران ایران ششمین روز را پشت سر گذاشت و حمل‌ونقل را در بیش از ۱۰۰ شهر از دست‌کم ۳۰ استان مختل کرده است.
کامیون‌داران خواستار افزایش کرایه‌های حمل بار، کاهش حق بیمه‌هایی هستند که تنها در سال جاری ۴۵ درصد افزایش یافته، و نسبت به کاهش سهمیهٔ گازوئیل یارانه‌ای و همچنین وضعیت نامناسب جاده‌ها اعتراض دارند. این اعتصاب که ابتدا از بندرعباس آغاز شد، به‌سرعت ابعاد سراسری به خود گرفت.
اتحادیهٔ کامیون‌داران و انجمن‌های رانندگان سراسر کشور این همبستگی را «بی‌سابقه» خوانده و در بیانیه‌ای اعلام کرده است: «تا زمانی که تضمین واقعی داده نشود، کامیون‌هایمان را روشن نخواهیم کرد. اعتراض جرم نیست، بلکه حق قانونی ماست. راننده‌ای که برای نان و کرامتش می‌ایستد، آشوب‌گر نیست.»
در ادامه این بیانیه آمده است: «اتحاد ما تنها نیرویی است که چرخ‌ها را به سود ما می‌چرخاند. امروز از دل لرستان تا خاک خوزستان، از بنادر جنوبی تا جاده‌های شمالی، کامیون‌ها خاموش‌اند، اما صدای رانندگان بلندتر از همیشه شنیده می‌شود.»
در بسیاری از شهرهای بزرگ، از جمله تهران، اصفهان، شیراز و یزد، پایانه‌های بار و مراکز بارگیری تقریباً خالی مانده‌اند. تصاویر و گزارش‌های منتشرشده، صف‌های طولانی کامیون‌های متوقف و اختلال جدی در روند بارگیری را تأیید می‌کنند.
اعتصاب کامیون‌داران حمایت دیگر گروه‌های کارگری را نیز به‌دنبال داشته است. سندیکای شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران و حومه در بیانیه‌ای این اعتصاب را «حق قانونی رانندگان و همهٔ کارگران» دانسته و خواستار شفافیت بیمه، انجام تعهدات بیمه‌ای دولت، کاهش کمیسیون‌ها و پایان دادن به فساد و تبعیض در تخصیص بار شده است.
این اعتراض‌ها همچنین با حمایت گستردهٔ مردمی در فضای مجازی و در قالب بیانیه‌های همبستگی از سوی فعالان مدنی همراه بوده است.
در واکنش به این حرکت سراسری، مقام‌های امنیتی به بازداشت و تهدید قضایی روی آورده‌اند. نیروی انتظامی در استان‌هایی چون فارس، سنندج و کرمانشاه، چندین راننده را بازداشت کرده و برای متفرق‌کردن تجمعات، از اسپری فلفل استفاده کرده‌اند.
قوه قضائیه اعلام کرده که برای برخی از این رانندگان پرونده‌هایی با عنوان «اخلال در خدمات عمومی» تشکیل شده است.
مقام‌های دولتی در تلاش برای بی‌اهمیت جلوه‌دادن اعتصاب، آن را محدود به «تعداد اندکی راننده» دانسته‌اند. رضا اکبری، رئیس سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای ایران، مدعی شده: «تعداد محدودی از رانندگان در تلاش‌اند با تحریک رسانه‌های معاند، فضای ناآمن از جاده‌های کشور ترسیم کنند.»
برخی مقامات دولتی، رانندگان اعتصابی را به «فروش سهمیهٔ گازوئیل در بازار آزاد» متهم کرده و سیاست‌های جدید سوختی را در راستای مبارزه با قاچاق و افزایش بهره‌وری توجیه کرده‌اند.
این در حالی است که گزارش‌های مستقل و فعالان کارگری بارها تأکید کرده‌اند که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یکی از بازیگران اصلی قاچاق سازمان‌یافتهٔ سوخت در کشور است؛ ادعایی که از سوی دولت رد می‌شود.
با وجود افزایش فشارهای امنیتی، اتحادیهٔ رانندگان اعلام کرده است: «تا زمانی که تضمینی واقعی دریافت نکنیم، حرکت نخواهیم کرد... اتحاد ما قدرت ماست و صدای ما بلندتر از همیشه است.»