خبرگزاری قوهٔ قضاییه، میزان، روز چهارشنبه ۲۱ خرداد ۱۴۰۴، از اجرای حکم اعدام عباس کورکوری، معروف به «مجاهد کورکور»، از شهروندان ایذه، به‌رغم اعتراض‌های حقوق بشری خبر داد. او در جریان اعتراضات گستردهٔ مردمی سال ۱۴۰۱ بازداشت و در زندان شیبان اهواز محبوس بود.
قوهٔ قضاییهٔ جمهوری اسلامی در این گزارش، اتهام مجاهد کورکور را «محاربه از طریق کشیدن سلاح به قصد جان و ارعاب مردم، افساد فی‌الأرض از طریق ارتکاب جنایت به‌وسیلهٔ تیراندازی با سلاح جنگی، تشکیل و عضویت در گروه باغی از طریق اقدام مسلحانه» اعلام کرده است؛ اتهامی که از سوی خانواده او رد شده است.
مجاهد کورکور، به ادعای دستگاه قضایی - با تردیدهای بسیار جدی مواجه است - به‌عنوان یکی از عاملان تیراندازی در ایذه در تاریخ ۲۵ آبان ۱۴۰۱ معرفی شده بود؛ رویدادی که منجر به کشته‌شدن هفت نفر، از جمله کیان پیرفلک، کودک ۹ ساله شد.
کورکور در آذر ۱۴۰۱ بازداشت شد و دادگاه انقلاب اهواز در فروردین ۱۴۰۲ او را به اعدام محکوم کرد.
حکم او یک‌بار در دیوان عالی کشور نقض شد، اما بار دیگر در شعبهٔ هم‌عرض، به اتهام «محاربه و افساد فی‌الأرض» به اعدام محکوم شد.
نسبت دادن این اتهام به مجاهد کورکور و سایر شهروندان ایذه، بارها از سوی خانوادهٔ پیرفلک محکوم و رد شده است. آن‌ها همواره تأکید کرده‌اند که تیراندازی از سوی مأموران صورت گرفته است.
میثم پیرفلک، پدر کیان، که خود نیز از آسیب‌دیدگان جدی این تیراندازی بود، پس از بهبودی نسبی، اتهام علیه کورکور را بی‌اساس خوانده است.
به‌رغم ابراز نگرانی جمع زیادی از فعالان حقوق بشر و کاربران شبکه‌های اجتماعی از فراخواندن خانوادهٔ کورکور به زندان برای آخرین ملاقات - که احتمال اجرای حکم را افزایش داده بود - این اعدام هم‌زمان با سالروز تولد کیان پیرفلک صورت گرفت.
روند ناعادلانهٔ دادرسی و شکنجهٔ مجاهد کورکور برای گرفتن اعترافات اجباری از او، بارها مورد اعتراض فعالان سیاسی، سازمان عفو بین‌الملل و نهادهای حقوق بشری قرار گرفته است.
حکم اعدام مجاهد کورکور در حالی اجرا شد که تنها سه ماه از درگذشت خواهر دادخواهش، نگار کورکور، بر اثر بیماری سرطان در آلمان می‌گذشت؛ خواهری که تا آخرین روز حیاتش، در پی اثبات بی‌گناهی برادرش بود.